Patron szkoły

Iwona Krzepkowska-Bułat – Żołnierze Armii Krajowej

Nie powiewały sztandary, nie grały surmy bojowe,
Gdy wyruszali do boju żołnierze Armii Krajowej.
Choć nie nosili mundurów, nie mieli czołgów, ni armat
Do walki nierównej stanęli, jako podziemna armia.
Walczyli podstępnie, z ukrycia, mszcząc się za krzywdy doznane
I nawet za cenę życia chcąc zerwać niewoli kajdany.
A krwi nie żałowali i śmierć też mieli za nic
Rzucali na stos swe życie, niby kamienie na szaniec.
A dzisiaj, ci co zostali, żyją już tylko wspomnieniem
Lat tamtych walki krwawej żywe historii cienie.
Kiedyż to wszystko minęło? Niedawno byli tak młodzi.
A teraz już wielu odeszło, im także czas wkrótce odchodzić.

Czy młode pokolenie doceni ich czyny chwalebne?
Nie jeden wszak dzisiaj pyta: „komu to było potrzebne?
Po co wciąż o tym wspominać?
Przecież to wszystko nas nudzi.
To temat dla historyków, nie dla zwyczajnych ludzi.”
Nie da się nigdy wymazać z pamięci tamtych wspomnień.
Choć tyle lat już minęło, niech pamięć wiecznie trwa
O Bohaterach Podziemia, dawnych żołnierzach AK.

 

Klęska Wojska Polskiego jesienią 1939 roku oraz początek okupacji niemieckiej  i radzieckiej zmusiły Polaków do tworzenia struktur konspiracyjnych, które miały na celu dalszą walkę z wrogiem, przygotowanie się do wyzwolenia kraju oraz podtrzymywanie morale społeczeństw. Wiersz Iwony Krzepkowskiej-Bułat doskonale oddaje ideę powstania 27 września 1939 roku organizacji konspiracyjnej i zadań podejmowanych przez jej członków.

Ukoronowaniem procesu tworzenia struktur podziemnych było powołanie 14 lutego 1942 roku Armii Krajowej (AK), która prowadziła aktywną walkę z Niemcami.  W konspiracji powołano oddziały wojskowe, ale walka przybierała bardzo różne formy. Młodzi ludzie na przykład zajmowali się malowaniem na murach napisów antyniemieckich. Najbardziej znanym elementem „małego sabotażu” było malowanie na murach Znaku Polski Walczącej, czyli słynnej „kotwicy” – symbolu nadziei na zwycięstwo i niepodległość oraz widocznego znaku funkcjonowania Polskiego Państwa Podziemnego.  Podejmowano wiele inicjatyw, które w czasach pokoju wydawały się czymś normalnym. Najlepszym tego przykładem była działalność edukacyjna. Nauczyciele prowadzili konspiracyjne nauczanie. Potajemnie, często w prywatnych mieszkaniach, tysiące młodych ludzi uczyło się nie tylko „zakazanych przedmiotów”, ale kończyło kolejne stopnie etapy nauki, robiło matury a nawet podejmowało studia. Tworzono też tajne życie kulturalne. Ukazywały się podziemne gazety, książki, czy organizowano teatry. Inną formą działania była pomoc prześladowanym ludności żydowskiej zamkniętej w gettach przez dostarczanie żywności, lekarstw itp.

Armia Krajowa i Polskie Państwo Podziemne to instytucje wyjątkowe w skali okupowanej Europy. Polska konspiracja wojskowa była jedną z największych i najlepiej zorganizowanych partyzantek walczących z Niemcami i Rosjanami Ich dziedzictwo jest jednym z najjaśniejszych punktów w naszej historii i robi wrażenie, zwłaszcza, że wiele z nich w razie ujawnienia było zagrożone więzieniem lub śmiercią.

27 września 2009 roku nasza szkoła przyjęła zaszczytne imię Armii Krajowej- imię wszystkich żołnierzy organizacji, uhonorowując ich czyny i dając im gwarancję, że nigdy nie zostaną zapomniani. 

Mieliśmy też ogromną przyjemność poznać żołnierzy Armii Krajowej, którzy co roku odwiedzali naszą szkołę.  Co roku byli i są oni najważniejszymi gośćmi naszych uroczystości. Jest to major w stanie spoczynku Kazimierz Wiktorowicz ps. „Dąbrowa”, Prezes Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Kaliszu. Pan Kazimierz opowiada ze wzruszeniem o powstaniu i organizacji Polskiego Państwa Podziemnego oraz o czasach okupacji i Armii Krajowej. Często naszym gościem był też Mieczysław Wiśniewski, członek 5 Pułku Strzelców Podhalańskich Armii Krajowej. Działał z  bronią w ręku przy Przełęczy Dukielskiej i był jednocześnie dowódcą drużyny sanitarnej. Chętnie dzielił się z nami swoimi przeżyciami z czasów młodości związanej z działaniami Armii Krajowej.  W czasie swojego bogatego życia Mieczysław Wiśniewski otrzymał liczne wyróżnienia, takie jak Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Brązowy i Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Armii Krajowej i Krzyż Partyzancki. Pożegnaliśmy go w kwietniu 2023 roku.

Społeczność szkolna składa hołd poległym w obronie wolności poprzez gazetki okolicznościowe, apele, składanie kwiatów, zapalanie zniczy pamięci przy obelisku w lesie w Skarszewie, gdzie dokonano egzekucji 56 członków antyhitlerowskiego podziemia.